Το σίριαλ της πώλησης του ΟΠΑΠ

Η οικονομική κρίση, η αναζήτηση εσόδων εκ μέρους του Δημοσίου και το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που επιβλήθηκε σύμφωνα με τους όρους του μνημονίου έφεραν τον ΟΠΑΠ στην ιδιαίτερη θέση του να είναι ο πρώτος οργανισμός από αυτούς που ανήκουν στο Δημόσιο που πήρε το δρόμο της ιδιωτικοποίησης, ήδη από το 2010.

Ο ΟΠΑΠ, βέβαια, σε αντίθεση με άλλους οργανισμούς, δεν ανήκει ολόκληρος στο Δημόσιο. Υπό κρατική ιδιοκτησία (μετά τις αλλαγές που προέκυψαν το 1999, όταν και μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρεία) παραμένει το 33%, το οποίο αποτελεί και το πλειοψηφικό πακέτο του οργανισμού. Αυτό σημαίνει ότι όποιος αγόραζε το μερίδιο αυτό θα αποτελούσε ουσιαστικά το αφεντικό του ΟΠΑΠ, μιας και οι υπόλοιπες μετοχές είναι μοιρασμένες σε μικρότερα μέρη, ανάμεσα στις Lottomatica, Intralot και Scientific Games.

Υπό την πίεση των άμεσων αποκρατικοποιήσεων, λοιπόν, η τότε ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να πουλήσει το πλειοψηφικό πακέτο του Οργανισμού, μέσω διαγωνισμού, τον οποίο ανέλαβε να διοργανώσει το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ). Το ΤΑΙΠΕΔ, συνεργάστηκε για το σκοπό αυτό με τις Deutsche Bank και Εθνική Τράπεζα, αλλά και με την εταιρεία Duff & Phelps, η οποία ανέλαβε το ρόλο του ανεξάρτητου αποτιμητή - θα υπολόγιζε, δηλαδή την αξία του 33% που πουλούσε το Δημόσιο.

Φυσικά, βρισκόμαστε στην Ελλάδα και ο διαγωνισμός αυτός καθαυτός καθυστέρησε σημαντικά. Επίσημα ξεκίνησε στις 27 Σεπτεμβρίου 2012 (μετά από πολλές αναβολές) και όλοι οι ενδιαφερόμενοι θα έπρεπε να καταθέσουν τις προσφορές τους μέχρι τις 19 Οκτώβρη του ίδιου χρόνου. Από την πρώτη στιγμή, οι ενδιαφερόμενοι ήταν οι εξής:

BC Partners, Emma Delta LtD, η κοινοπραξία των εταιρειών Gauselmann AG, Playtech Ltd και Helvason Ltd, η κοινοπραξία των Intralot Holdings Luxemburg S.A. και Intralot International Ltd, η Primrose Treasure Ltd, η Third Point LLC και η TPG Capital.

Από εκείνο το σημείο ξεκίνησε και επίσημα ο διαγωνισμός και η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ φάνηκε να αποτελεί θέμα που σύντομα θα έκλεινε. Ωστόσο, νέες καθυστερήσεις έκαναν την εμφάνισή τους, όσον αφορά στις προβλεπόμενες διαδικασίες. Από τη μία, η μετοχή του ΟΠΑΠ παρουσίαζε σκαμπανεβάσματα και η εκτίμηση της αξίας του πλειοψηφικού πακέτου άλλαζε συνεχώς (μέσα στα τρία χρόνια που χρειάστηκαν για την πώλησή του κυμάνθηκε από τα 500 έως τα 750 εκατομμύρια ευρώ). Κι από την άλλοι, οι ενδιαφερόμενες πλευρές επιδόθηκαν σε διαμαρτυρίες και ενστάσεις, καταγγέλοντας ακόμη και αδιαφανείς πρακτικές. Όπως είναι φυσικό, ένα τέτοιο γεγονός αποτελεί όχι μόνο επιχειρηματικό, αλλά και πολιτικό θέμα, οπότε δεν έλειψαν και διαφωνίες και ενστάσεις σε πολιτικό επίπεδο. Ερωτήσεις, εγκλήσεις και αντεγκλήσεις στη Βουλή, δηλώσεις για ξεπούλημα κρατικής περιουσίας και απεργίες συνδικαλιστών αποτέλεσαν κατά καιρούς αγαπημένο θέμα των ΜΜΕ.

Παράλληλα, το Δημόσιο φρόντισε να κάνει δελεαστικότερο τον ΟΠΑΠ ως προϊόν, εξασφαλίζοντας στον μελλοντικό ιδιοκτήτη το ίδιο μονοπώλιο που ίσχυε την εποχή που ο Οργανισμός ανήκε στο Κράτος. Κινήσεις, όπως επέκταση του μονοπωλίου στο στοίχημα μέχρι το 2020 και απαγόρευση σε ιδιωτικές εταιρείες να δραστηριοποιηθούν online στο χώρο, όμως, συνοδεύτηκαν από καταγγελίες, για τις οποίες εκκρεμεί απόφαση. Επιπλέον, το Δημόσιο, το οποίο πουλώντας μια κερδοφόρα επιχείρηση όπως ο ΟΠΑΠ θα έχανε ένα σταθερό ετήσιο εισόδημα, φρόντισε να εξασφαλίσει και τα έσοδα του Κράτους, αυξάνοντας τη φορολογία για τον ΟΠΑΠ στο 30% (από το 10%) επί του τζίρου και στο 26% (από το 20%) επί των κερδών του.

Η πώληση, πάντως, που υπολογιζόταν ότι θα είχε ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη του 2011, παρέμεινε στην επικαιρότητα ως δημοφιλές σίριαλ μέχρι και το πρώτο τρίμηνο του 2013. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε στις αρχές του χρόνου ότι η πώληση θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Μαρτίου, ωστόσο, οι πιο πρόσφατες εξελίξεις ξεπέρασαν το συγκεκριμένο χρονικό όριο και συνέβησαν στα τέλη Απριλίου.

Φτάνοντας στον Απρίλη του 2013, οι βασικοί διεκδικητές μειώθηκαν στους δύο. Ο πρώτος ήταν η ThirdPoint και ο δεύτερος η EmmaDelta. Η πρώτη είναι μια αμερικανικήεταιρεία διαχείρισης ιδιωτικών κεφαλαίων, ενώ η δεύτερη αποτελεί ουσιαστικά ένα επενδυτικό κεφάλαιο που στήθηκε από τον Τσέχο επιχειρηματία Jiri Smejc και τον Έλληνα Γιώργο Μελισσανίδη. Εξετάζοντας τις προσφορές, το ΤΑΙΠΕΔ, υπεύθυνο για την πώληση του Οργανισμού, έκρινε πως μία μόνο από αυτές ήταν τυπικά αποδεκτή: αυτή της Emma Delta.

Η συγκεκριμένη προσφορά κυμαινόταν, σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιοποιήθηκαν, στα 620 εκατομμύρια ευρώ. Την παρούσα χρονική στιγμή, όμως, η Duff & Phelps, ο ανεξάρτητος αποτιμητής, υπολόγιζε την αξία του ΟΠΑΠ στα 650 τουλάχιστον εκατομμύρια ευρώ. Έτσι, το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο αποδέχτηκε σε πρώτη φάση την προσφορά της Emma Delta, ζήτησε από την εταιρεία μια νέα, βελτιωμένη προσφορά που θα κάλυπτε τα δεδομένα αυτά. Σε εκείνο το σημείο, η εταιρεία ζήτησε νέα παράταση, προκειμένου να επανέλθει με τη νέα προσφορά της, η οποία αναμένεται να ξεπεράσει τα 650 εκατομμύρια που ζητά το Δημόσιο για τον ΟΠΑΠ.

Έτσι και έγινε και το σίριαλ της πώλησης του ΟΠΑΠ ολοκληρώθηκε την Πρωτομαγιά του 2013. Η Emma Delta επέστρεψε με προσφορά 652 εκατομμυρίων ευρώ (και επιπλέον 60 εκατομμυρίων ως μέρισμα για τη χρήση 2012) και το 33% ανήκει πλέον στα χέρια της, καθιστώντας τη την ιδιοκτήτρια του πλειοψηφικού πακέτου.


Δείτε τις καλύτερες νόμιμες στοιχηματικές εταιρίες.

Άρθρα σχετικά με το τί γίνετε με τις στοιχηματικές εταιρείες στην Ελλάδα: